طعم تنهایی من

طعم تنهایی من

به نام خدایی که تمام وجودم را مدیونش هستم... ان خدایی که تمام تنهایی هایم را پر کرده و تنها با وجود اوست که طعم تنهایی من تلخ نیست.
طعم تنهایی من

طعم تنهایی من

به نام خدایی که تمام وجودم را مدیونش هستم... ان خدایی که تمام تنهایی هایم را پر کرده و تنها با وجود اوست که طعم تنهایی من تلخ نیست.

یابن الشّبیب

غزلی تقدیم به ساحت مقدس 

آقا اباعبدلله الحسین«ع» و آقا امام رضا«ع»


یابن الشّبیب، ماه  غم و درد و ماتم است

ماه    عزای     اشرف  اولاد  آدم  است

ماهی که حرمتش نشکست و  شکسته شد

با   خون   سید الشهدا،  آن   محرم است

یابن الشّبیب، کشته نشد  جز  به  تیغ کین

جدّم، در آسمان و زمین  ذبح اعظم است

یابن الشّبیب،  گریه ی  بر جدّ من  حسین

راه  نجات  اهل زمین  در  دو عالم است

بخشیده  می شود  به سرشکِ  غمِ حسین

آن معصیت که جرم وسزایش جهنم است

یابن الشّبیب،  اگر که  شوی  زائر حسین

خشنودی  خدای  تو،   از  تو  مسلّم است

یابن الشّبیب،  هر که   کند   لعنِ   قاتلش

او  در بهشت  همدم  و مهمان خاتم است

تنها     ظهور    منتقم   قاتل  حسین«ع»

بر قلب های  زخمی ما همچو مرهم است

 

شعر: حسین جوادزاده