آتش تنهایی

سلام دوستان عزیز...

در قالب ترانه...شعری تقدیم وسعت نگاهتان

لحظه هاتون شاد و پربرکت

تو نیستی و این خونه بی رونقه

ببین سوت و کوره همه زندگیم

بدون زندگیم   تلخه  با رفتنت

منو  میکشه   آخرش  خستگیم

تو نیستی  و  اخر  منو  میکشه

همین حس  دلواپسی  بعد تو

تو رفتی بدون  پر نکرده هنوز

تو این خونه جاتو ،کسی بعد تو

چقد خونه بعد از تو غمگین شده

کجایی؟  که دوری ازت  دردمه

چقد  تشنه ی  لمس  آغوشتم

کجایی؟ بیا... بی تو من سردمه

هنوزم  بیادت  قلم  میزنم

شدم همدم بومُ  و نقاشیام

چقد سخته باور کنم بعدازین

نمیشه  بتونم  کنارت  بیام

شاید  قسمت  اینه ببینم  دلت

واسه بودنم پیش تو جا نداشت

رو این بوم،  من میکشم بعد تو

همون آتشی  رو که گرما نداشت

بدون آتش  رفتنت رو کشید...

ولی بغض مردونشو خورده بود

همون مرد تنها که با رفتنت

تو اتیش تنهاییاش مرده بود